Customer Reviews

นิยายเล่มนี้สร้างความสนใจตั้งแต่หน้าปกเลยค่ะทุกคน ชื่อคนแต่งก็เพราะนะ “ศิริพัตรา” ชื่อเรื่องก็น่าหยิบมาอ่าน “แผนพิศวาส” รูปน่าปกชวนฝันนางเอกสวยพระเอกหล่อแน่นอนค่ะ
“แผนพิศวาส” เป็นเรื่องราวของนักข่าวสาวสวยใสซื่อ กับนักธุรกิจเจ้าเลห์ ที่ต้องมาเจอกันในสถานการณ์ที่ไม่ดีนะ เนื่อจากนางเอกของเรา “นริศรา” บังเอิญเห็น “วิษณุ” พรเอกหนุ่มรูปหล่อ กำลังพูดคุยกับ “ปานระวิ” คู่หมั่นของ “วีรเทพ” ซึ่งเป็นพี่ชายของเขาด้วยท่าทีสนิทสนมเกินความเป็นเพื่อน พระเอกของเราจึงสั่งห้ามเอาเรื่องนี้ไปเผยแพร่หรือเล่าให้ใครฟัง นางเอกของเราก็ช่างแสนดีรับปากรับคำ แต่ก็พลาดจนได้เผลอเล่าเรื่องนี้ให้นักข่าวรุ่นพี่คนหนึ่งฟัง ทำให้เกิดข่าวซุบซิบเรื่องรักสามเศร้าในวงสังคมของพี่น้องในวงตระกูลเดียวกัน พระเอกของเราโกรธมากจึงมาเอาเรื่องกับนางเอก จะฟ้องสำนักพิมพ์ที่ทำให้เขาและปานระวิเสียหาย นางเอกของเราออกมาปกป้องสำนักพิมพ์และเพื่อนร่วมงาน โดยยอมทำทุกอย่างที่พระเอกต้องการ
จบแล้วอ่านซ้ำอีกก็สนุกเหมือนเดิม สะท้อนให้เห็นสังคมในปัจจุบันที่มีเหตุการณ์อย่างนี้ นักข่าว กับ ดารา หรือคนดัง ในสังคม ที่ส่วนมากจะโดนตีแผ่ อาจจะมาจากเรื่องจริงบ้าง สร้างกระแสบ้าง แต่เมื่อมีข่าวออกมาก็สร้างความสนใจในสังคมไม่น้อย ถ้าเป็นข่าวเสียหายมากหน่อยก็เกิดการฟ้องร้อง ขึ้นโรงขึ้นศาล ชดใช้ค่าเสียหาย หรือแถลงข่าวขอโทษอีกฝ่ายที่เสียหาย ไม่มีการแก้แค้นเหมือนพระเอกของเราหรอก การที่พระเอกข่มขู่นางเอกว่าจะฟ้องร้อง ถ้านางเอกของเราไม่รับผิดชอบ เพื่อนอย่าเพิ่งเกลียดพระเอกนะ ที่ทำไปเพราะห่วงชื่อเสียงของวงค์ตระกูล และผู้หญิงอีกคน เห็นมั้ยว่าพระเอกเป็นคนรักครอบครัว และอีกอย่างอย่างคิดว่าพระเอกคงอยากถูกชะตา คงอยากค้นหาบางอย่างในตัวนางเอก นางเอกของเราก็ไม่ใช่ย่อย เป็นคนที่คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง มีใครที่ไหนเค้าย่อมให้พระเอกทำอะไรก็ได้เพียงแค่ปกป้องสำนักพิมพ์และเพื่อนร่วมงาน ถือว่าเป็นการเสียสละมากถึงแม้จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดอยู่บ้าง
การแก้แค้นของพระเอก ตอบจบถือว่าเป็นการแก้แค้นแสนรักหรือป่าว เพราะทำให้เกิดความรักซึ่งกันและกัน เห็นอกเห็นใจ เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายกระทำว่าเป็นเพราะอะไร ผิดแล้วขอโทษ ขอโทษแล้วให้อภัย ความรักก็จะเกิดขึ้น ถือว่าคนอ่านสามารถเอาเป็นเยี่ยงอย่างได้ในสิ่งดีๆที่สอดแทรกอยู่ในเนื้อเรื่องทุกตอน เหมือนที่บอกไว้ข้างต้นว่าอ่านจบแล้วอ่านอีกหลายๆรอบก็ยังสนุก ไม่เบื่อ อมยิ้มกับความเจ้าเลห์ของพระเอก และการรับมือของนางเอก ไม่เชื่อลองอ่านดูนะค่ะ

นิยายเล่มนี้สร้างความสนใจตั้งแต่หน้าปกเลยค่ะทุกคน ชื่อคนแต่งก็เพราะนะ “ศิริพัตรา” ชื่อเรื่องก็น่าหยิบมาอ่าน “แผนพิศวาส” รูปน่าปกชวนฝันนางเอกสวยพระเอกหล่อแน่นอนค่ะ
“แผนพิศวาส” เป็นเรื่องราวของนักข่าวสาวสวยใสซื่อ กับนักธุรกิจเจ้าเลห์ ที่ต้องมาเจอกันในสถานการณ์ที่ไม่ดีนะ เนื่อจากนางเอกของเรา “นริศรา” บังเอิญเห็น “วิษณุ” พรเอกหนุ่มรูปหล่อ กำลังพูดคุยกับ “ปานระวิ” คู่หมั่นของ “วีรเทพ” ซึ่งเป็นพี่ชายของเขาด้วยท่าทีสนิทสนมเกินความเป็นเพื่อน พระเอกของเราจึงสั่งห้ามเอาเรื่องนี้ไปเผยแพร่หรือเล่าให้ใครฟัง นางเอกของเราก็ช่างแสนดีรับปากรับคำ แต่ก็พลาดจนได้เผลอเล่าเรื่องนี้ให้นักข่าวรุ่นพี่คนหนึ่งฟัง ทำให้เกิดข่าวซุบซิบเรื่องรักสามเศร้าในวงสังคมของพี่น้องในวงตระกูลเดียวกัน พระเอกของเราโกรธมากจึงมาเอาเรื่องกับนางเอก จะฟ้องสำนักพิมพ์ที่ทำให้เขาและปานระวิเสียหาย นางเอกของเราออกมาปกป้องสำนักพิมพ์และเพื่อนร่วมงาน โดยยอมทำทุกอย่างที่พระเอกต้องการ
จบแล้วอ่านซ้ำอีกก็สนุกเหมือนเดิม สะท้อนให้เห็นสังคมในปัจจุบันที่มีเหตุการณ์อย่างนี้ นักข่าว กับ ดารา หรือคนดัง ในสังคม ที่ส่วนมากจะโดนตีแผ่ อาจจะมาจากเรื่องจริงบ้าง สร้างกระแสบ้าง แต่เมื่อมีข่าวออกมาก็สร้างความสนใจในสังคมไม่น้อย ถ้าเป็นข่าวเสียหายมากหน่อยก็เกิดการฟ้องร้อง ขึ้นโรงขึ้นศาล ชดใช้ค่าเสียหาย หรือแถลงข่าวขอโทษอีกฝ่ายที่เสียหาย ไม่มีการแก้แค้นเหมือนพระเอกของเราหรอก การที่พระเอกข่มขู่นางเอกว่าจะฟ้องร้อง ถ้านางเอกของเราไม่รับผิดชอบ เพื่อนอย่าเพิ่งเกลียดพระเอกนะ ที่ทำไปเพราะห่วงชื่อเสียงของวงค์ตระกูล และผู้หญิงอีกคน เห็นมั้ยว่าพระเอกเป็นคนรักครอบครัว และอีกอย่างอย่างคิดว่าพระเอกคงอยากถูกชะตา คงอยากค้นหาบางอย่างในตัวนางเอก นางเอกของเราก็ไม่ใช่ย่อย เป็นคนที่คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง มีใครที่ไหนเค้าย่อมให้พระเอกทำอะไรก็ได้เพียงแค่ปกป้องสำนักพิมพ์และเพื่อนร่วมงาน ถือว่าเป็นการเสียสละมากถึงแม้จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดอยู่บ้าง
การแก้แค้นของพระเอก ตอบจบถือว่าเป็นการแก้แค้นแสนรักหรือป่าว เพราะทำให้เกิดความรักซึ่งกันและกัน เห็นอกเห็นใจ เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายกระทำว่าเป็นเพราะอะไร ผิดแล้วขอโทษ ขอโทษแล้วให้อภัย ความรักก็จะเกิดขึ้น ถือว่าคนอ่านสามารถเอาเป็นเยี่ยงอย่างได้ในสิ่งดีๆที่สอดแทรกอยู่ในเนื้อเรื่องทุกตอน เหมือนที่บอกไว้ข้างต้นว่าอ่านจบแล้วอ่านอีกหลายๆรอบก็ยังสนุก ไม่เบื่อ อมยิ้มกับความเจ้าเลห์ของพระเอก และการรับมือของนางเอก ไม่เชื่อลองอ่านดูนะค่ะ

เป็นหนังสือนิยายอีกเล่ม ที่คิดว่าหลายๆคนคงรอคอยและติดตามกับผลงานของ PREAM แอบกระซิบว่าผู้รีวิวซื้อไว้ทุกเล่ม ว่างๆก็หยิบมาอ่านใหม่ บอกได้เลยว่าเล่มหนึ่งไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอก เหมือนเราเข้าไปเป็นตัวละคร เข้าร่วมฉากแต่ละฉาก บอกตรงๆ “สนุกมากๆ”
เล่มนี้เป็นเรื่องราวของ เนื้อเรื่องมีความแปลกใหม่แบบไม่เคยมีมาก่อนในวงการณ์การ์ตูนญี่ปุ่น เนื้อเรื่องเกี่ยวกับการสืบสวนสอบสวนที่ไม่ธรรมดา
ถึงแม้นางเอกของเราจะหน้าดำเป็นด่างๆเพียงไร แต่น้ำใจที่มีให้ ช่างสวยงามนิสัยหวานบ้าง ห้าว ดุ บ้าง แต่ที่แสดงออกไปเฉพาะกับคนบ้างคน ซึ่งไม่ใช่อื่นไกล พระเอกของเรานี้เอง ฝั่งพระเอกของเรารูปหล่อไม่ใช่ย่อย นิสัยหยาบคาย เด็ดขาด ห้าว ดุ พร้อมชน ยิ่งถ้าได้รักใคร จะห่วง หวง ปกป้องอย่าได้มีใครเข้าใกล้ผู้หญิงของเขาบางเวลา ดุบ้าง หยาบ บาง ขี้งอนบ้าง ทีทำไปทั้งหมดจากใจทั้งนั้น
อ่านไปๆ ความเข้มข้น ความสนุกสนาน มีทุกตอน ความเขินอาย ออดอ้อน ของพระเอกนางเอก ทำให้เราเขิน อมยิ้มไปตามๆกัน นางเอกร้องไห้ เราน้ำตาไหล บอกได้เลยว่าคนเขียนคงใส่ใจลงไปในตัวอักษรที่แต่งเรื่องราวทำให้คนที่อ่านเกิดความรู้สึกเหล่านี้
อีกอย่างที่ได้จากเรื่องราวคงจะเป็นในเรื่องของอุปนิสัยของตัวละคร ที่สะท้อนให้เห็นว่ายังมีอยู่ในสังคมนั้นๆ ทั้งเป็นนิสัยที่ดีและไม่ดี แต่มันก็สอนให้คนอ่านได้คิด มองย้อนดูในสังคมเราได้เป็นอย่างดี ผู้รีวิวชอบนิสัยและความมีไหวพริบ ความคิด การมีสติและความฉลาดของนางเอก ในการรู้จักเอาตัวรอด ป้องกันตัวเองในสถานที่ที่เป็นอันตราย ซึ่งดูได้จากการทำหน้าให้ด่างดำยอมให้คนอื่นมองตนเองว่าไม่สวย เพื่อเป็นการป้องกันตนเองจากผู้ชายทั้งหลาย ซึ่งพอเราอ่านตรงนี้แล้วหันกลับมาดูสังคมปัจจุบันมันมีน้อยแล้วเพราะผู้หญิงทุกคนทำทุกอย่างให้ตนเองสวย ดูดี อีกนิสัยที่ชอบและคิดว่าบางอย่างเอาเป็นแบบอย่างได้ คือ นิสัยของพระเอกถึงแม้จะ ดุ ห้าว หยาบคายเป็นบางครั้ง แต่ถ้ารักใครแล้วนิสัยเหล่านี้ก็จะค่อยละลายหายไป จะรัก ดูแล ห่วงแหน และปกป้องคนที่รัก โดยไม่สนหญิงคนอื่นๆ และไม่สนใจด้วยว่าคนที่ตนเองรักจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร ซึ่งผู้รีวิวคิดว่าในสังคมเราส่วนมากจะมองที่หน้าตาเป็นหลัก รักใครก็รักได้ทีละหลายๆคน ปัญหาหลายๆอย่างจึงตามมา นิสัยที่ผู้รีวิวว่ามันไม่ดีของพระเอกก็คงเป็นการต่อว่า การหยาบคาย รังแกนางเอกโดยไม่สนใจว่าจะมีบุคคลนอก หรือ อยู่สถานที่ใด แต่ก็ให้อภัยได้นะเพราะความรักของทั้งสองค่ะ
จอมใจนางโลม ยังกล่าวเชื่อมโยงกับเรื่องราวเล่มก่อนๆบ้าง เพื่อให้คนที่เพิ่งอ่านเล่มนี้ ปะติดปะต่อ ให้เข้าใจง่าย โยงสายสัมพันธ์ ไม่งง ที่สำคัญ ทำให้เกิดความอยากที่จะไปอ่านเล่มก่อนหน้า อืม เป็นนิยายที่อ่านแล้วต้องอ่านซ้ำๆอีกหลายรอบ อ่านไปอมยิ้มไป อย่าคิดว่าบ้านะค๊า ไม่เชื่อ ลองหยิบขึ้นมาอ่านดู แล้วจะเป็นอย่างที่บอก

เป็นหนังสือนิยายอีกเล่ม ที่คิดว่าหลายๆคนคงรอคอยและติดตามกับผลงานของ PREAM แอบกระซิบว่าผู้รีวิวซื้อไว้ทุกเล่ม ว่างๆก็หยิบมาอ่านใหม่ บอกได้เลยว่าเล่มหนึ่งไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอก เหมือนเราเข้าไปเป็นตัวละคร เข้าร่วมฉากแต่ละฉาก บอกตรงๆ “สนุกมากๆ”
เล่มนี้เป็นเรื่องราวของ เนื้อเรื่องมีความแปลกใหม่แบบไม่เคยมีมาก่อนในวงการณ์การ์ตูนญี่ปุ่น เนื้อเรื่องเกี่ยวกับการสืบสวนสอบสวนที่ไม่ธรรมดา
ถึงแม้นางเอกของเราจะหน้าดำเป็นด่างๆเพียงไร แต่น้ำใจที่มีให้ ช่างสวยงามนิสัยหวานบ้าง ห้าว ดุ บ้าง แต่ที่แสดงออกไปเฉพาะกับคนบ้างคน ซึ่งไม่ใช่อื่นไกล พระเอกของเรานี้เอง ฝั่งพระเอกของเรารูปหล่อไม่ใช่ย่อย นิสัยหยาบคาย เด็ดขาด ห้าว ดุ พร้อมชน ยิ่งถ้าได้รักใคร จะห่วง หวง ปกป้องอย่าได้มีใครเข้าใกล้ผู้หญิงของเขาบางเวลา ดุบ้าง หยาบ บาง ขี้งอนบ้าง ทีทำไปทั้งหมดจากใจทั้งนั้น
อ่านไปๆ ความเข้มข้น ความสนุกสนาน มีทุกตอน ความเขินอาย ออดอ้อน ของพระเอกนางเอก ทำให้เราเขิน อมยิ้มไปตามๆกัน นางเอกร้องไห้ เราน้ำตาไหล บอกได้เลยว่าคนเขียนคงใส่ใจลงไปในตัวอักษรที่แต่งเรื่องราวทำให้คนที่อ่านเกิดความรู้สึกเหล่านี้
อีกอย่างที่ได้จากเรื่องราวคงจะเป็นในเรื่องของอุปนิสัยของตัวละคร ที่สะท้อนให้เห็นว่ายังมีอยู่ในสังคมนั้นๆ ทั้งเป็นนิสัยที่ดีและไม่ดี แต่มันก็สอนให้คนอ่านได้คิด มองย้อนดูในสังคมเราได้เป็นอย่างดี ผู้รีวิวชอบนิสัยและความมีไหวพริบ ความคิด การมีสติและความฉลาดของนางเอก ในการรู้จักเอาตัวรอด ป้องกันตัวเองในสถานที่ที่เป็นอันตราย ซึ่งดูได้จากการทำหน้าให้ด่างดำยอมให้คนอื่นมองตนเองว่าไม่สวย เพื่อเป็นการป้องกันตนเองจากผู้ชายทั้งหลาย ซึ่งพอเราอ่านตรงนี้แล้วหันกลับมาดูสังคมปัจจุบันมันมีน้อยแล้วเพราะผู้หญิงทุกคนทำทุกอย่างให้ตนเองสวย ดูดี อีกนิสัยที่ชอบและคิดว่าบางอย่างเอาเป็นแบบอย่างได้ คือ นิสัยของพระเอกถึงแม้จะ ดุ ห้าว หยาบคายเป็นบางครั้ง แต่ถ้ารักใครแล้วนิสัยเหล่านี้ก็จะค่อยละลายหายไป จะรัก ดูแล ห่วงแหน และปกป้องคนที่รัก โดยไม่สนหญิงคนอื่นๆ และไม่สนใจด้วยว่าคนที่ตนเองรักจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร ซึ่งผู้รีวิวคิดว่าในสังคมเราส่วนมากจะมองที่หน้าตาเป็นหลัก รักใครก็รักได้ทีละหลายๆคน ปัญหาหลายๆอย่างจึงตามมา นิสัยที่ผู้รีวิวว่ามันไม่ดีของพระเอกก็คงเป็นการต่อว่า การหยาบคาย รังแกนางเอกโดยไม่สนใจว่าจะมีบุคคลนอก หรือ อยู่สถานที่ใด แต่ก็ให้อภัยได้นะเพราะความรักของทั้งสองค่ะ
จอมใจนางโลม ยังกล่าวเชื่อมโยงกับเรื่องราวเล่มก่อนๆบ้าง เพื่อให้คนที่เพิ่งอ่านเล่มนี้ ปะติดปะต่อ ให้เข้าใจง่าย โยงสายสัมพันธ์ ไม่งง ที่สำคัญ ทำให้เกิดความอยากที่จะไปอ่านเล่มก่อนหน้า อืม เป็นนิยายที่อ่านแล้วต้องอ่านซ้ำๆอีกหลายรอบ อ่านไปอมยิ้มไป อย่าคิดว่าบ้านะค๊า ไม่เชื่อ ลองหยิบขึ้นมาอ่านดู แล้วจะเป็นอย่างที่บอก